چه کسی در سیاهی سیاهی را میبیند ک من اینگونه شفاف خویش را نظاره گرم! اصلا چ کسی در تاریکی ،تاریکی را جستجو میکند ک من در کنکاش خویش معلق ام! این جسم،همان جسم است!چرا من کهکشان ها غریبه ام با این خودِبیخود از خود. بدون آنکه لرزیدن را احساس کنم،ب چشم دیدم ک لرزیدم،لرزه ای ک تاکنون اینگونه آتش ب جانم نیافکنده بود ناگه تا لبانم لبریز از آب شد،احساس خفگی میکردمو نمیکردم، آتش وجودی ام شعله ورتر شد و من مبهوت ب خویش می نگریستم ک چرا من تَر نشده ،غرقم! چراخویش منبع
درباره این سایت